Во овие раскази преовладува меѓупросторот, оној пресек на јавето и сонот. Атмосферата е чисто онирична, и во неа се претопуваат фантастичното и секојдневното. Во расказите, стихијата на водата е очигледнио нишка што ги поврзува мотивите плодноста, креативноста, емотивната благосостојба, обновувањето, прочистувањето, движењето, промената, флуидноста, растот и трансформацијата. Како животодавна, но и животограбна стихија, со мајчински, но и одмазнички карактер ( расказ 46). Приземјено, влажно, меко, женски...потоп, дожд, капка, сѐ што шика, капе, се вронува и се цеди...