Semper idem – опус магнум на Ѓорѓе Лебовиќ – е негово тестаментарно дело, роман хроника за неговото детство во Кралството Југославија во пресрет на Втората светска војна. Специфичниот стил и оригиналната постапка, како и темата и нејзината литературна транспозиција, оваа книга ја прават канонско дело на современата српска литература. Раскажувајќи од перспектива на момче што го набљудува надоаѓањето на „Големата пропаст“ – ширењето на нацизмот во неговата околина, како и во Европа – писателот ја имал на ум паралелата помеѓу лудилото од тоа време и војната што избувнала во Југославија во 90-тите години на минатиот век. Во војната изгубил четириесет членови од семејството, а и самиот како четиринаесетгодишник поминал низ пеколот на Аушвиц. „Ќе ја немаше оваа книга да не се најдев повторно во вителот на големото Зло што добро го запознав пред педесет години“, признал писателот во разговор при крајот на својот живот. Semper idem е книга за детството, која може да се чита како семеен роман, но и како мемоари par excellence, со кои Ѓорѓе Лебовиќ, постхумно, се претставил како голем мајстор на модерната реалистична проза.