ЈАНА БУКОВА (1968) се смета за една од најзначајните бугарски автори на 21 век. Дипломирала класична филологија на Софискиот универзитет. Ги објавила поетските збирки Палатите на Диоклецијан (1995), Чамец во окото (2000), Минималистичка градина (2006), Записи на жената призрак (2018); збирките раскази К како сѐ (2006), 4 приказни без враќање (2016) и, според критичарите, „борхесовскиот“ роман Патување во насока на сенката (2009). Таа, исто така, превела дела од модерната грчка и античка поезија, вклучувајќи ги Пиндар, Сафо, Катул, Максим Исповедникот, Милтос Сахтурис и Костас Монтис. Добитничка е на Националната награда за поезија „Иван Николов“ во 2019 година и на Националната награда „Христо Г. Данов“ за превод на „Питиjски оди“ од Пиндар во 2012 година.

Патување во насока на сенката од Јана Букова се смета за вистински „борхесовски“ роман и една од најоригиналните книги на современата бугарска книжевна сцена. Самото раскажување е еден од главните мотиви на овој роман. Приказната е сместена во 19 век, главно на Балканот, каде што овие наративни нишки се испреплетуваат, создавајќи сложен и, пред сè, оригинален наративен мозаик. Судбината ги обележала главните ликови на посебен начин, чии имиња служеле како наслови на секое поглавје, а ние ги следиме нивните впечатливи „биографии“ од лулка до гроб. Необичните животи на Јована, Исмаил Челик, Недела, Прван Ангелов, Телила, Јан ван Атен, Камена и Утис балансираат на тенката линија помеѓу фикцијата и реалноста, митологијата и историјата, случајноста и целта.

Според мислењето на критичарите, Букова се смета за една од најзначајните современи бугарски авторки. Интелектуално, стилски и концептуално, нејзиното дело е наследник на традицијата на големи автори, како што се Борхес, Маркез, Кафка, Павиќ, Маргарита Јурсенар и Итало Калвино.